مستي نه از پـياله نه از خـم شروع شد            از جـادۀ سـه‌شـنـبه شب قـم شـروع شد

آيـيـنـه خـيـره شد به من و من به‌ آيـينه            آن قـدر خـيـره شد كه تـبـسم شروع شد

خورشيد ذره‌ بين به تـماشاي من گرفت            آنـگـاه آتـش از دل هــيـزم شـروع شـد

وقـتـي نـسيـم آه من از شيشه‌ها گـذشت            بـي‌تــابــي مـزارع گـنــدم شــروع شـد

مـوج عـذاب يا شب گـرداب؟! هيچ يك            دريا دلش گـرفـت و تـلاطم شـروع شد

از فال دست خود چه بگويم كه ماجـرا            از ربـّـنــاي ركـعـت دوم شـــروع شــد

در سجده توبه كردم و پايان گرفت كار            تا گـفـتـم السلام عـليـكـم ... شـروع شد